दश वर्षगाडि आजकै दिन भएको राजदरबार हत्याकाण्डलाई यति बेला तीन दिदीबहिनी सँगै बसेर स्मरण गरिरहेका छन्। दरबार हत्याकाण्डमा बुबा धीरेन्द्रसहित तत्कालीन राजा वीरेन्द्रको सम्पूर्ण् वंशलाई गुमाएका पूजा, शीताष्मा र दिलासा बुधबार हत्याकाण्डका बारेमा नेपाल समाचारपत्रका किशोर सापकोटासँग कुरा गर्न तयार भए ।
हत्याकाण्डका प्रत्यक्षदर्शीसमेत रहेका तीन दिदीबहिनीको स्मरणात्मक अन्तर्वार्ताको सारसंक्षेपः जेठ १९ को दरबार हत्याकाण्डलाई कसरी स्मरण गर्नुभएको छ ?
हामीले आफनै अँँखाअगाडि परिवारका सदस्यहरूलाई एकपछि अर्काे गर्दै दीपेन्द्रले गोली प्रहार गरेको देखेका हौं। घटनास्थलमा जम्मा २३ जना परिवारका सदस्य थिए। त्यो घटनालाई हामी दुःखका साथ स्मरण गर्दछौं । त्यसमध्ये परिवारका ९ सदस्यको मृत्यु भयो। परिवारका सदस्यहरूमा हाल बडामहारानी -माइली मुमा), अधिराजकुमारी शोभा -फुज्यू), कुमार गोरख -भिनाजु), श्रीमती केतकी चेस्टर -फुज्यू) लाई गोली लागे पनिर् इश्वरको कृपा र डाक्टरहरूको मेहनतले बँँचिबक्स्यो।
अहिले पनि त्यो घटना सम्भिmरहनुहुन्छ ?
यस्तो आर्श्चर्यजनक र दुःखद घटना कसैले पनि बिर्सन सक्दैन।
त्यस हत्याकाण्डबाट बुबासमेत गुमाउनुभयो, के त्यो घटना सुनियोजित थियो ?
घटना सुनियोजित थियो कि थिएन थाहा छैन। तर घटनाको एक वर्षगाडि असार १३, २०५७ जन्मदिनमा दीपेन्द्रबाट हाम्रो पुस्ताका दाजुभाइ-दिदीबहिनीहरूबीचमा यो कुरा गरेका थिए- ँमेरो साथ नदिनेलाई बँँकी राख्दिनँ।’ तर यो कुरालाई हामीले सँँच्चीकै उसले महाराजाधिराज र आफनै परिवारका सदस्यहरूको हत्या गर्लाजस्तो लाग्या थिएन।
त्यस घटनाबारे बाहिर जे-जति प्रचारमा आउने गरेका छन्, तिनलाई कसरी हर्ेनुभयो ?
केही कुरा अतिरञ्जित ढंगले राजनीतीकरण भएको छजस्तो लाग्दछ। जस्तो कि हाल बडामहारानीलाई गोली लागेको बारे धेरै जना अन्योलमा थिए। आफनो बुबाको हत्या गरेको हो भने त्यही व्यक्ति र परिवारसँग हामी कसरी नजिक र घनिष्ठ सम्बन्ध राख्न सक्छौं र - यस्ता मनगढन्त कुराहरू सुन्दा ज्यादै दुःख र दिक्क महसुस हुन्छ। हामी टुहुराहरूको भावनामा नुनचुक र्छकने काम मात्र हो यो। हत्यारा दीपेन्द्र नै हो।
हत्याकाण्डका प्रत्यक्षदर्शीसमेत रहेका तीन दिदीबहिनीको स्मरणात्मक अन्तर्वार्ताको सारसंक्षेपः जेठ १९ को दरबार हत्याकाण्डलाई कसरी स्मरण गर्नुभएको छ ?
हामीले आफनै अँँखाअगाडि परिवारका सदस्यहरूलाई एकपछि अर्काे गर्दै दीपेन्द्रले गोली प्रहार गरेको देखेका हौं। घटनास्थलमा जम्मा २३ जना परिवारका सदस्य थिए। त्यो घटनालाई हामी दुःखका साथ स्मरण गर्दछौं । त्यसमध्ये परिवारका ९ सदस्यको मृत्यु भयो। परिवारका सदस्यहरूमा हाल बडामहारानी -माइली मुमा), अधिराजकुमारी शोभा -फुज्यू), कुमार गोरख -भिनाजु), श्रीमती केतकी चेस्टर -फुज्यू) लाई गोली लागे पनिर् इश्वरको कृपा र डाक्टरहरूको मेहनतले बँँचिबक्स्यो।
अहिले पनि त्यो घटना सम्भिmरहनुहुन्छ ?
यस्तो आर्श्चर्यजनक र दुःखद घटना कसैले पनि बिर्सन सक्दैन।
त्यस हत्याकाण्डबाट बुबासमेत गुमाउनुभयो, के त्यो घटना सुनियोजित थियो ?
घटना सुनियोजित थियो कि थिएन थाहा छैन। तर घटनाको एक वर्षगाडि असार १३, २०५७ जन्मदिनमा दीपेन्द्रबाट हाम्रो पुस्ताका दाजुभाइ-दिदीबहिनीहरूबीचमा यो कुरा गरेका थिए- ँमेरो साथ नदिनेलाई बँँकी राख्दिनँ।’ तर यो कुरालाई हामीले सँँच्चीकै उसले महाराजाधिराज र आफनै परिवारका सदस्यहरूको हत्या गर्लाजस्तो लाग्या थिएन।
त्यस घटनाबारे बाहिर जे-जति प्रचारमा आउने गरेका छन्, तिनलाई कसरी हर्ेनुभयो ?
केही कुरा अतिरञ्जित ढंगले राजनीतीकरण भएको छजस्तो लाग्दछ। जस्तो कि हाल बडामहारानीलाई गोली लागेको बारे धेरै जना अन्योलमा थिए। आफनो बुबाको हत्या गरेको हो भने त्यही व्यक्ति र परिवारसँग हामी कसरी नजिक र घनिष्ठ सम्बन्ध राख्न सक्छौं र - यस्ता मनगढन्त कुराहरू सुन्दा ज्यादै दुःख र दिक्क महसुस हुन्छ। हामी टुहुराहरूको भावनामा नुनचुक र्छकने काम मात्र हो यो। हत्यारा दीपेन्द्र नै हो।
